De asfaltrozen van Talita-koem

maandag 25 maart 2013 11:22

Begane grond en eerste etage van hun rijtjeswoning in Passewaaij zijn de tijdelijke opvangplek voor vrouwen met problemen. Zelf hebben Johanna en Arie Zondag zich teruggetrokken in de tot appartement verbouwde zolder. ,,Niets was mogelijk zonder de Here Jezus.''

Het manshoge, zilvergrijze Christuskruis tegen de voorgevel is niet te missen. Het Hebreeuwse opschrift Talita-koem staat vrij vertaald voor 'Sta op en ga'. Een verwijzing naar het bijbelverhaal over het dode dochtertje van Jaïrus dat door Jezus tot leven werd gewekt. Een geestelijke herrijzenis uit de alledaagse ellende is ook wat Johanna en Arie Zondag voorstaan met de vrouwen - mishandeld, verkracht, verslaafd, financieel aan de grond - die aan de Zonnedauw aankloppen voor hulp.

Johanna Zondag (49) is zelf kind uit een gebroken gezin. Details over wat zich precies in haar jonge jaren heeft afgespeeld, vertelt ze liever niet. Wel dat ze tot haar bekering zestien jaar geleden een ,,psychisch wrak'' was. Ook Arie Zondag (53) bewaart niet de vrolijkste herinneringen aan zijn jeugd. Zijn vader was alleen fysiek aanwezig, tot echte gesprekken tussen hen kwam het niet. Op z'n twintigste overleefde Arie een zwaar auto-ongeluk. Johanna en Arie zijn dertig jaar getrouwd en: gelukkig. Zonder de ,,redding'' door Jezus waren ze al uit elkaar geweest.


Jesaja 54
Vóór de bekering gingen Johanna en Arie naar een traditionele kerk waar ze zich steeds minder thuis voelden. Het stel verlangde naar een vrolijke kerk waar de passie vanaf spat en waar geen gespreksonderwerp taboe is. Die vonden ze in een evangelische gemeente in Utrecht. Sinds haar bekering wilde ze al een opvangcentrum voor vrouwen stichten. De hemel zogezegd, hielp een handje. Arie: ,,Een bijbels dagboek vertelde ons dat er die week iets stond te gebeuren. We lazen uit Jesaja 54, dat is inmiddels onze favoriete bijbeltekst. Er staat zoiets als: 'bouw je huis uit en vang mensen op'. Diezelfde week stond de eerste vrouw op de stoep.''

Dat God het meende, bleek uit een nieuwe boodschap, vertelt Johanna. Voor een vrouw die zich voor hulpverlening meldde, zocht ze kleding. Zonder dat ze van de opvangplannen van haar buurtbewoonster wist, wenkte een buurvrouw Johanna dat ze een tasvol had liggen. Johanna: ,,Voor ons was het een bevestiging dat het goed is dat ze bij ons verbleef.''

Vrouwen die aan de Zonnedauw worden opgevangen, moeten wel iets van hun leven gaan maken. Sigaretten, drugs en alcohol komen hun kamers niet binnen. Johanna vertelt: ,,In dit huis zijn verschillende leefregels om tot herstel te komen. Iedereen is welkom, maar moet wel accepteren dat Jezus centraal staat. In dit huis kom je tenslotte wel met Hem in aanraking.''

Ze is geen psychiater. In alles wat ze doet, vertrouwt Johanna op Jezus. ,,Ik ben ook maar een beperkt mens van problemen en miskleunen, maar ik kan volledig op Hem vertrouwen. Met doorvragen kom je een heel eind. Als je zelf open bent, dan helpt dit om bij iemands hart te komen.''

Talita-koem Vrouwenopvang werd pas mei vorig jaar officieel geopend. Maximaal kunnen vier vrouwen hier desnoods maandenlang terecht. Johanna en Arie maakten van de gelegenheid gebruik om hun geelkleurige interieur, ,,oubollig'' vonden ze zelf, een frisse opknapbeurt te geven. De leefruimte beneden is nu vooral wit en rood van kleur. Rood staat volgens hen voor het het bloed van Jezus. Schilderijen in de woonkamer tonen foto's van rozen en ook de bankkussentjes hebben een rozenmotief. Over de bloem van de liefde werd ooit een mooi liedje geschreven door Elly en Rikkert, legt Arie uit. ,,Over rozen die door het asfalt heen groeien en bloeien, dieprood uit het zwart. Ook wij geloven daarin: dat je, hoe diep je ook zit, alle problemen met Jezus' hulp kunt overwinnen.''

Commissielid Ruimte Maartje van der Lek (ChristenUnie) draagt Talita-koem Vrouwenopvang een warm hart toe. Haar broer Joost is getrouwd met de dochter van Johanna en Arie Zondag. ,,Het moet enorm veel voldoening geven om vrouwen in moeilijkheden zo liefdevol op te vangen.''
In het dagelijks leven is Maartje van der Lek docent Engels op het Lek en Linge College in Culemborg. Ze schuwt ambities niet: ,,Ik zou best in de Tweede Kamer willen of minister van Onderwijs zijn. Dan zou ik ouders duidelijker willen maken dat zij een rol hebben in de opvoeding en dat wij - de leraren - er vooral zijn om prestatiedoelen te halen.''

Bron: Stad Tiel

« Terug